نیاز vs. فایده

این رو در مورد آهنگ گوش کردن به خوبی تجربه کردم. سلیقه ی موسیقی آدم ها بر اساس نیاز روحیشون شکل میگیره. اونایی که موسیقی آروم گوش میکنن... یجورایی آرامش میخوان. زندگیشون به قدر کافی جنجال و هیاهو داره و ذهنشون رو بهم ریخته. نمیتونن سر و صدایی بیشتر از اون رو تحمل کنن. اونایی که آلترنتیو میذارن و همراش جیغ و عربده میکشن از اکشنی که بهش نیاز دارن محرومن. اون مبارزه هه که باید توی زندگیشون باشه، یا نیست، یا اگه هست توش مغلوبن و هنوز یجوری باید بجنگن... این حرفم ثابت کردنی نیست. ولی ردش هم نمیشه کرد.

در مورد کتاب هم همینطوره.

کتاب هایی که فایده ای ندارن و آخرش هیچ در هیچن، جای خالی یه چیزیو پر میکنن. وگرنه چرا خونده میشن.

وبلاگ طلسم شده ی من...