خوشبختی

وبلاگم دیگه بدرد نمیخوره. نه با کسی دعوا میکنم که بیام تعریف کنم، نه اتفاقی میفته، نه هیچی. دلم کشیده یه پست طولانی بزنم ولی هیچی ندارم که تعریف کنم. پست هام شدن یه خطی. در مورد چی حرف بزنم؟ شاید چون کسی نیست کم کم داره حرف زدن یادم میره! راستی یلداتون مبارک. پیشاپیش. ما که شب یلدامون هیچوقت یلدا نشد و نه هندونه ای اومد نه تخمه ای رفت، ولی خیلی دوستش دارم... دوست داشتنی تر از عیده. گرمه. شیرینه.

خوشبختی یه ذره ترسناکه.

وبلاگ طلسم شده ی من...