قرمز قشنگ

امروز که داشتم میومدم خونه یه بادکنک قرمز خال خالی دلمو برد. توی یه شیرینی فروشی بود و با روبان به لبه ی ویترین بسته شد بود. هلیومی بود. خال های سفید داشت. یکی دو دقیقه وایساده بودم و از پشت ویترین نگاش میکردم. فروشنده هم از اونطرف داشت منو نگاه میکرد. رفتم سمت در شیرینی فروشی که بخرمش... ولی نتونستم. رد شدم. خواستم برم خونه. نتونستم. دوباره برگشتم و از پشت شیشه نگاش کردم. حسابی بادش کرده بودن. تپل مپل بود و برق میزد. روبانش صورتی بود و بهش یه کارت وصل بود. قشنگ بود. همش فکر میکردم چجوری ببرمش؟ دستم بگیرم ببرمش؟ کاش میتونستم ببرمش... یه دل سیر نگاش کردم و بالاخره رفتم. آدم بزرگ بودن... تهمت نارواییه. بدجوری دلم میخواست بخرمش.

وبلاگ طلسم شده ی من...