I'm just an abstract concept :))

تولدم مبارک. بیست و چند ساله تر شدم. بر خلاف چندین و چند سال گذشته بدبخت و فلک زده و داغون نیستم. خوشحالم! همیشه الکی جیغ و ویغ میکردم که مثلاً خوشحالم تا کسی نفهمه چقدر نفله و داغونم... این دفعه بالاخره داغون نیستم ‎:D

کتاب پاییز فصل آخر سال است رو به خیلیا معرفی کردم. همه اتفاق نظر داشتن که لیلا چقدر رو اعصابه و بعضی از ویژگی هاش اصلاً با زن بودنش جور درنمیاد. جالبه آخه من خیلی شبیه لیلام. پس بقیه ی زن ها منو اینجوری میبینن اصلاً آدم نیستم :))

امروز کارگاه نقد کتاب بود و یه کتابی بود که در مورد مدافعین حرم نوشته شده بود. کار قوی ای نبود. همه کلللللی به به و چه چه کردن و یه نفر نقد کرد. منم نقد داشتم ولی جرات نمیکردم حرف بزنم. وقتی دیدم یه نفر نقد کرد منم شیر شدم و حرفامو زدم. هنرجوهام میگفتن خوب حرف زدم و خودمم حس میکنم خیلی چرت و پرت نگفتم چون دوربین تو صورتم بود و واقعاً آبروریزی میشد اگه دری وری میگفتم :)) وسوسه شدم برم یه ارشد همینجوری ادبیات پایداری بگیرم. اونوقت دیگه هرچی دلم خواست میتونم بگم و جدی جدی کسی نمیتونه قیافه بگیره و پوزخند بزنه. کسایی که به به و چه چه میکردن همه کلی کتاب نوشته بودن و جایزه کتاب سال و غنی پور و هزارتا چیز دیگه برده بودن. ولی خط مشی حوزه هنری مزخرفه. مزخرف محض. اصن نمیفهمن داستان چیه. فقط براشون مهمه در مورد شهدا یا انقلاب حرف بزنن و بلد نیستن با چه ظرافتی و از چه دریچه ای باید بهش بپردازن. اگه این درس مسخره زودتر تموم بشه زودتر چهارتا چرت و پرت با کیفیت چاپ میکنم و با اعتماد به نفس بیشتر نقدشون میکنم. کار جدید کهندانی رو گرفتم. وسوسه. تعریفشو از مدیر نشر باژ شنیده بودم. خدایا... این تازه کار خوبشه؟ چرا ادبیات فانتزی به چنین سطح فاجعه باری رسیده؟

این هفته دانشگاه نرفتم. انقدر کیف داد! الانم زیر یه خروار پتو هستم. هوا یهویی سرد شد لامصب. منم یه نمه سرما خوردم و تو خونه هم شال گردن دور گردنمه هم روسری سرم کردم. هر وقت خودمو با روسری تو آینه میبینم یاد مریم رجوی میفتم :)) آخه خیلی معمول نیست این مدلی هچل هفت روسری سر کنم! برای زیر چادر لبنانی خیلی خوب وایمیسه. وقتی دو تا بال روسری رو گره بزنیم گردن رو نمیپوشونه و حجاب نداره. بیخیال. جزئیات فنی حجابه :دی

۲۴ عدد خوبیه! ۲۳ کج و کوله بود :))

وبلاگ طلسم شده ی من...